اثر ۴ هفته تمرین شنا بر روی استئوآرتریت زانوی موش صحرایی القا شده با تزریق مونوسدیم یدواستات

زمینه و هدف: استئوآرتریت (oa=osteoarthritis) شایع­ترین بیماری مفاصل سینوویال می­باشد که افراد مسن در سرتاسر جهان را گرفتار می­کند و می­تواند به درد مزمن و ناتوانی شدید بیمار منجر شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر درمانی یک دوره تمرین شنا بر استئوآرتریت ناشی از مونو سدیم یدواستات (mia= monosodium iodo acetate) در مفصل زانوی موش صحرایی نر بود. روش­ کار: در تحقیق تجربی حاضر 18 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین وزن 173 ±1گرم، و سن 8 هفته) به طور تصادفی به سه گروه کنترل سالم، کنترل پایه و شنا تقسیم شدند. برای ایجاد استئوآرتریت تزریق درون ­مفصلی مونو سدیم یدواستات (50 میکرولیتر) در زانوی راست نمونه­ها انجام گرفت و در زانوی چپ آنها سالین تزریق شد. برنامه تمرینی این پژوهش شامل شنا با شدت متوسط و به مدت 28 روز بود. پس از اتمام دوره حیوانات را کشته و مفاصل زانوی هر دو پای آزمودنی­ها مورد بررسی هیستوپاتولوژیکی قرار گرفتند. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک­طرفه (p<0/05) و سپس آزمون تعقیبی توکی به منظور تجزیه و تحلیل کمی یافته­ها استفاده شد. یافته­ها: نتایج به دست آمده نشان داد که شنا با شدت متوسط به مدت 4 هفته، اثر خوبی بر روی علائم استئوآرتریت زانوی موش­های صحرایی در 3 شاخص هیستوپاتولوژیکیِ نسبت عمق ضایعه (p=0/001)، عرض کل ناحیه­ی تخریب شده (p=0/001) و عرض ناحیه­ی تخریب شده به طور معنی­دار (p=0/001) گردید. نتیجه­گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می­دهد که تمرین شنا با شدت متوسط، تأثیر مفیدی بر شدت زخم­های غضروفی ناشی از تزریق مونوسدیم یدواستات دارد. از این رو می­توان این برنامهبرنامه را برای درمان استئوآرتریت زانو توصیه کرد.